 |
Tytuł: Księżyc nad Zakopanem Autor: Maria Nurowska |
Autobiograficzna książka Marii Nurowskiej "Księżyc nad Zakopanem" to opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, spokoju i harmonii w życiu. Autorka znajduje ukojenie dopiero w skromnej, stuletniej chatce w Zakopanem.
"Księżyc nad Zakopanem” Marii Nurowskiej to opowieść autobiograficzna. Opowiadanie o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, spokoju i harmonii w życiu. Pisarka wciąż marzy o prawdziwym domu. Być może to efekt poczucia osamotnienia w dzieciństwie. W swej powieści przytacza miejsca, z którymi była związana: leśniczówkę w Przykopce, dworek na Podlasiu, dom nad morzem, warszawskie mieszkanie w bloku, wreszcie ukochany dom w górach. Właśnie ta skromna, stuletnia chatka w Zakopanem daje Nurowskiej ukojenie. Wreszcie czuje, że to jej dom. – Nie chodzi o góry, ale o wszystkich wspaniałych ludzi, którzy tu kiedyś bywali. Pozostawili cząstkę swojej energii i ona tu gdzieś krąży – pisze w swojej książce autorka.
Nurowska przypomina też ludzi, którzy odegrali dużą rolę w jej życiu. Dziadka Aleksandra, którego opowiadania ukształtowały je osobowość. Rodziców, których nieudane małżeństwo wpłynęło na jej trudne związki z mężczyznami. Córkę Tanię, z którą niegdyś nie potrafiła się porozumieć, a dzisiaj przypomina ją samą.
PRL zabijał pisarską uczciwość
Autorka "Księżyca nad Zakopanem" ubolewa też nad losem pisarzy w komunistycznej Polsce. Funkcjonariuszy reżimu miała za inny, niezrozumiały dla siebie gatunek ludzi. Wieczna cenzura, ingerencje w twórczość, zabijały istotną dla artystów niezależność i indywidualność. Nie było miejsca na "pisarską uczciwość" i bycie po prostu sobą. Polityczny przełom również nie przyniósł poczucia spełnienia. Zamożna już wówczas pisarka nie potrafiła się naleźć wśród nowej burżuazji.
Życiem rządzi los
Maria Nurowska wierzy, że życiem rządzą przypadki. Sama jest tego przykładem. Pisarką została z przypadku. Studia polonistyczne wybrała tylko dlatego, ze na egzaminie nie obowiązywała matematyka. Najpierw był tomik poezji „Nie strzelać do organisty”, potem pierwsza powieść „Moje Życie z Marlonem Brando”. Tak wszystko się zaczęło. Następnie powieści „Po tamtej stronie śmierć”, „Gorzki romans”, „Mój przyjaciel zdrajca” i „ Dwie miłości”, które spotkały się z dużym zainteresowaniem czytelników i przychylnymi opiniami krytyków literackich.
Książkę można polecić każdemu. Czyta się ją niezwykle łatwo. Psychologiczne aspekty w niej zawarte sprawiają, że nie jest to zwykła autobiografia.
