DKK

Zaczęło się nietypowo, sporem. Spór nie był jakiś bardzo gwałtowny, ot taka dyskusja o tym czym jest kryminał, a czym thriller. Czy to to samo, czy jednak nie, a jeśli nie to czym się różni. Czy książkę, którą przyszło nam omawiać można nazwać kryminałem, czy raczej nie? A może powieścią kryminalną? I tak mogłybyśmy jeszcze długo, ale na pomoc przyszła nam pyszna szarlotka upieczona przez jedną z pań. Szarlotka oczywiście na cześć autorki Charlotte Link, której powieść zatytułowaną „Lisia dolina” miałyśmy omawiać. Przy smacznym deserze nasze wcześniejsze kontrowersje przestały być ważne,a sama lektura skłoniła nas do długiej dyskusji. Tylko dla jednej z klubowiczek była książką tak przerażającą, że nie zdecydowała się jej przeczytać do końca i uczestniczyć w naszym spotkaniu.

Październikowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych w Bibliotece w Przybysławicach miało oprawę żartobliwą. Na stole pojawiły się elementy związane ze zbliżającymi się obchodami święta duchów. Deser również spoglądał na Panie siedzące przy stole czerwoną źrenicą. Jednak książka, którą omawiałyśmy nie miała w sobie nic z komizmu.

W ostatni poniedziałek września wieczorem odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych w Bibliotece w Przybysławicach. Pogoda nas nie rozpieszcza, złota jesień pokazała nam swoje wyjątkowo mokre oblicze. Lekarstwem na chandrę miała być książka o Czechach Mariusza Szczygła pt.: „Zrób sobie raj”. Terapia tylko w połowie okazała się skuteczna.

Po wakacyjnej przerwie wznowiłyśmy spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki w Zielonkach. Tradycyjnie już wrześniowa dyskusja została połączona  z akcją organizowaną przez Prezydenta RP. Tegorocznym bohaterem Narodowego Czytania były „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza, świętujące dwóchsetlecie wydania. W czwartkowy wieczór nad balladami pochyliłyśmy się my. Wybór był naprawdę ciężki, padały propozycje kolejnych tytułów, niektórych nie wszystkim znanych. Ostatecznie, po krótkim głosowaniu, zdecydowałyśmy się, na najbardziej chyba popularne „Lilije”. Każda z pań miała egzemplarz książki  i kolejno czytała swój fragment. Przez kilkanaście minut,  chłonęłyśmy  mickiewiczowskiego ducha.   Po dwustu latach od wydania nadal słucha się tego utworu z ogromnym przejęciem, tak też odebrała to cała nasza grupa.

Wybór majowej lektury był bardzo świadomą decyzją. Po przeczytaniu trzech poprzednich książek, w tym dwóch wyróżnionych nagrodą National Book Award, miałyśmy nieodpartą ochotę na zwykłą powieść obyczajową, ot taką, którą po prostu przyjemnie się czyta. Taką, która da chwilę wytchnienia w tych trudnych czasach, w jakich obecnie przyszło nam żyć. Nie oczekiwałyśmy żadnego arcydzieła literackiego. Zaintrygowało nas nazwisko Lucindy Riley, autorki serii „Siedem sióstr” oraz bajeczny motyl na okładce powieści. Zresztą inne motyle pojawiają się także później przy kilku rozdziałach, wspaniale je uzupełniając.

Zauważyłyśmy tu duże podobieństwo roli ilustracji do czytanej przez kilka z nas powieści „Wszystkie kwiaty Alice Hart”. Tam były australijskie rośliny, tu angielskie motyle. Wspomniana okładka książki sprowokowała nas do szczególnej zabawy, jedna z pań założyła na spotkanie koszulkę z kolorowymi motylami, a pozostałe klubowiczki rozpoczęły mentalne przeszukiwanie swoich szaf.

W poniedziałek 23 maja na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych omawialiśmy książkę Anny Boleckiej „Medalion z ametystem”. W książce miała być opisana Warszawa schyłku XIX wieku, epoka zmian i dyskusji młodopolskich literatów. Miało być pięknie, wyszło jak zawsze.

18 maja na spotkaniu Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki ćwiczyliśmy naszą spostrzegawczość, słownictwo i pomysłowość rozwiązując szarady językowe.

W środę 11 maja odbyło się spotkanie Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki w Szkole Podstawowej w Przybysławicach. Rozmawialiśmy na temat hasła tegorocznego Tygodnia Bibliotek – „Świat w jednym miejscu”.

Chaos, chaos, jeden wielki chaos, - tak w skrócie można opisać książkę Sigrid Nunez pod tytułem „Przyjaciel”. Kolejny raz otrzymałyśmy do przeczytania książkę nagrodzoną nagrodą National Book Award i kolejny raz byłyśmy zawiedzione. Miała to być, w zapowiedzi, „wzruszająca i mądra powieść o tym, co w życiu najważniejsze”, opowiadająca „w sposób  błyskotliwy i przenikliwy o przyjaźni, miłości i śmierci, jak też o wartościach, jakie do naszej egzystencji wnoszą zwierzęta”.

Tymczasem...książka ta, jest, jak to ujęła jedna z pań, „przeintelektualizowanym esejem, bo powieścią tego nazwać nie można”. Kolejna opinia: „bezład zapisków, wspomnień i spostrzeżeń na charakter twórczości pisarza i jego samego”.

Wszystko zaczęło się od łąki, na której pasły się krowy. I pewnie by tak zostało, gdyby nie powstał falowiec. Ów dziwny twór opisuje w swej książce „Latawiec z betonu” Monika Milewska. Wraz z twórcą tego niezwykłego budynku przemierzamy kolejne klatki i mieszkania. Poznajemy ludzi niezwykłych i całkiem zwyczajnych, oraz jedną krowę, która zamieszkała na balkonie.