Inspiracją do powstania tej wystawy stało się poszukiwanie odpowiedzi na pytania: Skąd się bierze obraz? Co wpływa na jego ostateczny kształt? Jakie zdarzenia, emocje i którzy ludzie mają decydujący wpływ na przebieg samego procesu twórczego?
Znalezione odpowiedzi bardzo mnie zaskoczyły… , ale jedno stało się pewne. Zawsze towarzyszą mi książki i to one w dużym stopniu wyznaczają kierunki mojego myślenia, determinują przeżywane nastroje i w efekcie w ogromnym stopniu wpływają nie tylko na dobór tematów do obrazu, ale na jego nastrój, ekspresję i sam sposób malowania.
Zapraszam do wspólnej zabawy polegającej na próbie odnalezienia powiązań pomiędzy prezentowanymi obrazami, a przeczytanymi w czasie ich powstawania książkami.
Miłej zabawy!
Poniżej fragmenty książek, które czytałam w trakcie malowania. Zapraszam do zabawy polegającej na próbie odnalezienia powiązań i wpływów pomiędzy czytaną literaturą, a malowanymi obrazami.
M.Czapiga
1. Laura Esquivel „Przepiórki w płatkach róż”
„Podobno Tita była tak wrażliwa, że będąc jeszcze w brzuchu mojej prababki, płakała
i płakała, kiedy ta kroiła cebulę; płakała tak głośno, że Nacha, kucharka, która była trochę przygłucha, słyszała jej płacz zupełnie wyraźnie. Pewnego dnia te łkania były tak gwałtowne, że przyspieszyły poród. Moja prababka nawet słowa nie zdążyła powiedzieć. Tita przyszła na świat przedwcześnie, na kuchennym stole, wśród zapachów zupy makaronowej, która się właśnie gotowała, tymianku, liści laurowych, kolendry, ciepłego mleka, czosnku i, oczywiście, cebuli. Jak można się domyślić, zwyczajowy klaps
nie był potrzebny, bo Tita urodziła się, płacząc już z góry, być może dlatego, że znała swój los i wiedziała, że w tym życiu nie będzie jej dane …”
2. Władysław Strzemiński „Teoria widzenia”
„Suprematyzm głoszony przez Malewicza niósł jedną z idei radykalnie oczyszczających tradycyjne wyobrażenie o plastyce: sprowadzał on malarstwo do elementów najprostszych, ukazywał fakt najoczywistszy, że obraz to płaszczyzna prostokątna.
Z chwilą gdy zamiast malować Malewicz narysował w pustym kwadracie kwadrat lub gdy w środku białego pola umieścił biały prostokąt – kryzys dawnego patrzenia
na płótno malarskie uzyskał swój punkt szczytowy, a zarazem zwrotny. Od studium takiego oddziaływania na siebie takich najprostszych elementów można było zacząć budowę nowego widzenia plastycznego.”
3. Wasyl Kandyński „Punkt, linia a płaszczyzna”
„Pogrubienia, szczególnie zgrubienia krótkiej linii prostej, wiążą się z rozrastaniem się punktu. Także i tu pytanie, „kiedy linia jako taka znika, w którym momencie w jej miejsce pojawia się płaszczyzna”, musi pozostać bez jednoznacznej odpowiedzi. Jakże odpowiedzieć na pytanie, „gdzie kończy się rzeka, a zaczyna morze”?”
4. Rudolf Anheim „Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka.”
„Przyglądając się rzutom, zetknęliśmy się ze zjawiskiem zwanym stałością kształtu i rozmiaru. Podręczniki psychologii niestety dość często interpretują stałość postrzeżeniową w sposób myląco uproszczony. Twierdzą poprawnie, że gdybyśmy widzieli przedmioty fizyczne tak, jak odbijają się one na siatkówkach oczu – przedmioty te, jak ameby, podlegałyby straszliwym transformacjom kształtu i rozmiaru przy każdej zmianie swojej pozycji wobec nas lub naszej wobec nich. Nic podobnego na szczęście nie występuje.”
5. Karol Olgierd Borchardt „Znaczy kapitan”
„Marzenie natychmiastowej katastrofie statku, który byłem gotów teraz poświęcić, byle tylko uniknąć odpowiedzi, niemiało szans na realizację. Gdybym jeszcze tak szeroko nie rozwodził się nad szczegółami dotyczącymi statku, sama „Oceania” może by mi uszła na sucho. Jasnowidzem nie byłem…”
6. Boy „Słówka”
„Ledwie się wyznasz na niem,
Jużeś starym draniem:
Kiedyś taki rozumny,
Właźże do trumny…”
7. Konstanty Ildefons Gałczyński „Złota kąpiel’
„Kiedyś oczy w wodzie umoczył,
Woda była szafirowa,
A kiedyś usta umoczył,
Woda się stała pąsowa.
… „
8. Jamie Sams „Trzynaście Pierwotnych Matek Klanowych”
„Nasiona przyszłości zostały posiane w „tu i teraz”. Marzenia każdego ludzkiego Dziecka Ziemi zostały uszanowane jako niezbędne części całości. Te Babcie ludzkości stały się na zawsze brzemienne życiowymi lekcjami, wyzwaniami i aspiracjami Dzieci Ziemi.”
9. Karol Makuszyński „Awantury arabskie”
„A teraz przyprowadź mi mojego osła; poznasz go po tym, że jest biały, jeśliby zaś za domem stały dwa białe osły, ten jest mój, który jest bardzo zamyślony i je cudzy obrok, odpędziwszy towarzyszów.”
10. Czesław Miłosz „Haiku”
„Wiej wietrze.
Wiej
Kwiaty i tak już zwiędły.”