Historia Julki i jej przyjaciółki Agaty Pyzatej nie należy do nudnych. O czym przekonały się dzieci ze Szkoły Podstawowej z Owczar podczas spotkania z bibliotekarzem w… Tłusty Czwartek. Nie byłoby w tym zupełnie nic dziwnego, gdyby nie to, że wysłuchały one dwóch opowiadań z książki Renaty Piątkowskiej p.t. „Wieloryb”.

Pierwsze opowiadanie dotyczyło Julki – dość obszernej dziewczynki, którą babcia lubi karmić najróżniejszymi smakołykami i m. in. dzięki temu jest przez wielu swoich rówieśników nazywana wielorybem. Mimo że nie jest z tego powodu zachwycona, poznajemy także wiele jej dobrych cech, zalet: jest silna, wesoła, ma mocne zęby, jest mistrzynią w przeciąganiu liny i w siłowaniu się na ręce. Gra także na flecie i ma swojego ulubionego pluszowego misia, który zna wszystkie jej sekrety. Tylko on umie ją pocieszyć, kiedy jest smutna. Dzieci poznały także Agatę Pyzatą z tej samej książki. Agata jest przyjaciółką Julki i mimo że jest szczuplejsza od „wieloryba”, koleżanka nazywa ją pieszczotliwie wielorybkiem. Uczniowie mieli więc ciężki orzech do zgryzienia, kiedy po wysłuchaniu opowiadań o  niezwykłych dziewczynkach, zostały poproszone o stworzenie portretu-karykatury jednej z nich. Powstały najróżniejsze prace: kolorowe i czarno-białe, portrety i rysunki, na których widać dziewczynki jedzące coś pysznego. Wszystkie na swój sposób piękne i oddające wytwór wyobraźni młodego człowieka.

A po zajęcia plastycznych przyszedł czas na łamigłówkę. Podzieleni na 4 grupy mali przyjaciele, otrzymali bardzo ambitne zadanie: na małych karteczkach każda grupa dostała po dwie zagadki, które musiała rozwiązać jak najszybciej, a rozwiązanie ułożyć z rozsypanych literek. Spryt i znajomość bajek bardzo się przydały podczas tego zadania, bo nie okazało się ono zbyt trudne nawet dla dzieci z zerówki.

 

Za oknami Szkoły w Owczarach szalał śnieg, a w klasie dobre, karnawałowe nastroje. Ale wszystko co dobre szybko się kończy, więc po rozdaniu słodkich pyszności, dzieci wróciły do swoich zajęć z nadzieją na następne spotkanie. A więc, do zobaczenia! MR