Dnia 3 czerwca odbyło się spotkanie w ramach projektu „Wyspiański łączy pokolenia”. Seniorzy i mieszkańcy Węgrzc mieli okazję wysłuchać okolicznościowego wykładu Pani Zofii Daszkiewicz, poetki i emerytowanej nauczycielki języka polskiego, absolwentki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.

Dnia 3 czerwca odbyło się spotkanie w ramach projektu „Wyspiański łączy pokolenia”. Seniorzy i mieszkańcy Węgrzc mieli okazję wysłuchać okolicznościowego wykładu Pani Zofii Daszkiewicz, poetki i emerytowanej nauczycielki języka polskiego, absolwentki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.Zebrani z wielką uwagą i zaciekawieniem przysłuchiwali się wystąpieniu w którym Pani Zofia przybliżyła „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego i na czym polega wartość narodowego dramatu oraz utworu, który jako jedyny w historii literatury został zainspirowany konkretnym wydarzeniem. Było nim wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną w Bronowicach.

Wykładowczyni skupiła uwagę na okolicznościach tego wydarzenia oraz na atmosferę ówczesnego Krakowa, stwierdziła że niewiele brakowało a narodowy dramat by nie powstał. Stanisław Wyspiański w liście skierowanym do Lucjana Rydla napisał, że odmawia świadkowania podczas ślubu, oraz ma nadzieję, że Pan Młody nie będzie miał problemów, ponieważ wbrew tradycji nie zaprosił świadka na wesele. Nie wiadomo dlaczego tak się stało?, Wyspiański miał prawo czuć się urażony, może na to wpłynęło ogólnie znane roztargnienie Lucjana Rydla lub jego niechęć do żony Stanisława Wyspiańskiego.

Nieporozumienie zostało zażegnane,  L. Rydel wysłał do S. Wyspiańskiego weselnych drużbów w krakowskich strojach, którzy na pięknych koniach zjawili się z zaproszeniem na Placu Mariackim, przed pracownią poety. Wyspiański zjawił się na weselu z żoną oraz Helenką. Obserwując przebieg zabawy myślał o tym czy przedstawiciele inteligencji i chłopów, byliby gotowi stanąć do walki o wolność Polski, gdyby nadarzyła się taka okazja. Dowiedzieliśmy się że wesele Rydla odbywało się 20 listopada 1900 roku a już 16 lutego S. Wyspiański czytał rękopis dramatu w salonie literackim Kotarbińskich. Dyrektor teatru zdecydował się wystawić go na scenie  16 marca 1901 roku. Próby odbywały się w nerwowej atmosferze, niektórzy aktorzy odrzucali role, panna młoda na dwa dni przed premierą, stwierdziła, ze nie będzie grać tej postaci.

Pomimo wielu perypetii i problemów przedstawienie wzbudziło ogromne zainteresowanie, ponieważ w osobach dzieła ludzie poznawali swoich bliskich znajomych. Pogląd Wyspiańskiego o prototypach postaci dramatu miał wpływ na dalsze ich życie. Po wykładzie zebrani mieli okazję oglądnąć fragmenty „Wesela” w reżyserii Andrzeja Wajdy po którym nastąpiła żywa dyskusja na tematy i problemy z epoki Młodej Polski.

AG, KW

 

Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego realizuje Program Rozwoju Bibliotek, który ma ułatwić polskim bibliotekom publicznym dostęp do komputerów, Internetu i szkoleń. Program Rozwoju Bibliotek w Polsce jest wspólnym przedsięwzięciem Fundacji Billa i Melindy Gates oraz Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.